Mijn eerste zonvakantie

Terwijl de meesten van jullie alle uithoeken van de wereld al hebben gezien, heb ik afgelopen week mijn eerste zonvakantie beleefd samen met Lilian. En ik ben om hoor. Hoe heerlijk is dat, een paar dagen de zon op je vel terwijl het in Nederland amper licht wordt. Alle dagen rond de 25 graden! Maar een hele dag op een bedje liggen in de zon is nog steeds niet mijn ding en dat hebben we dan ook niet gedaan. Zo brachten we een bezoek aan een waterpark. Daar liep ik een blauwe knie op en had ik ook een bijna-dood ervaring! Misschien worden we daar toch te oud voor ....

Het waren wel vijf dagen van huis zonder man en 'kinderen', Pfff, das voor iemand met serieuze heimwee best een opgave. De fysieke klachten heb ik met de nodige pillen en drankjes kunnen onderdrukken. En mentaal heb ik het ook gered. Trots!

En hoewel de mannen niet mee waren, speelden mannen in het algemeen wel een belangrijke rol tijdens ons verblijf. Ten eerste was er onze histerische über-gay Kenneth van Sunweb. Een attractie op zich. En dan onze reisleider Robby. Een uit Den Helder afkomstige vrijbuiter, die al op veel plaatsen op de wereld heeft gewoond, waarvan de laatste 20 jaar op Gran Canaria. Na de tocht hadden we niet alleen zijn kennis van en passie voor het eiland mogen ervaren, maar ook de foto's van zijn nieuwe dekbedhoes en de poezen gezien en wisten we alles van de zoektocht naar zijn ideale vrouw die hij overigens nog niet had gevonden. De hele tour was doorspekt met dieren die hij kende. Een hondje, een ezel een raaf, een kameel, een paard, allemaal met een eigen verhaal. Een bijzonder portret. Tijdens de maaltijd van de excursie bleken we trouwens aan tafel te zitten met de moeder van de zusjes Koot. Kon ik het toch nog even lekker over paarden hebben.

En dan natuurlijk alle mannen in de Canarische horeca. Vrijwel allemaal even charmant en aardig. Ach, het is soms misschien niet helemaal oprecht, maar leuk is het wel. En de 'mannen' in de Yumbo. Leuk om daar eens te kijken.

Nu wordt ik thuis weer prima verzorgt door mijn eigen mannetje met m'n hondje op schoot en de kat bij mijn voeten. Ik zit als een dweil op de bank, want de verkoudheid die ik al 2 weken heb onderdrukt, heeft nu in alle hevigheid toegeslagen terwijl de regen langs de ramen loopt. Kortom, ik ben weer thuis! (8 december 2018)